Gezellig doen
“We gaan gewoon gezellig doen”… deze zin meandert al sinds jaar en dag door mijn hoofd, en door de hele familie eigenlijk.
Met regelmaat gebezigd door mijn moeder, onder allerlei omstandigheden, niet altijd gewenst maar vooral tot grote hilariteit van menigeen. Het voert al terug tot weet ik veel wanneer, maar ze had m waarschijnlijk van háár moeder en die weer van over-oma Teubke. Of volledig zelfbedacht, doordat de omstandigheden zich daarvoor leenden. Omdat de koppen nou eenmaal niet altijd de gewenste uitdrukking vertonen en de neuzen niet altijd dezelfde kant op staan!
Dat kan natuurlijk van alles zijn; een verjaardag waar je geen zin in hebt, een kerstdag bij de koele familietak, of uit eten in een “Pak maar raak-vreetschuur”. We doen het gewoon en gezellig zullen we zijn!
Nou is het natuurlijk niet zo dat ik aanraad om maar de hele tijd met een zure kop rond te lopen, mocht je toch eens genoodzaakt zijn om iets te doen wat ff niet zo goed past… sommige dingen, als ze dan toch moeten, kun je maar beter met een beetje lol erbij doen. Nou weet ik niet helemaal zeker of ze dat precies bedoelde, die moeder van mij. Ze had me toch liever wat gematigder geloof ik ! Dat mocht niet baten, ik ben gewoon gezellig mezelf. Dat krijg je ervan.
Ondertussen is deze uitdrukking geen holle frase meer, maar een handige truc om weer luchtigheid te verkrijgen in penibele situaties: denk aan driftkoppen in het verkeer of in de supermarktrij. Discussies in de relationele sfeer of buren die niet meewerken aan de goede sfeer van de straat. En natuurlijk aan de kerstdis! Ook als je met lede ogen moet aanzien hoe juist de mensen die dat het best kunnen laten, zich volproppen dat het een aard heeft.
Want waar gaat het nou eigenlijk om tijdens de kerst? Dat zijn we geloof ik vergeten: de terugkeer van het licht. Daarom hangen we al die lichtjes op, wanhopig als we zijn, op zoek naar het licht, licht om het donker te verdrijven… het donkere in de wereld en het donkere in onszelf. Maar wat als het nou eens niet de bedoeling is om dat te verdrijven, maar juist te omarmen? Zodat we niet meer hoeven te doen alsof we gezellig zijn maar het uiteindelijk vanzelf weer zíjn! Omdat we van onszelf en ook van anderen ons gewoon even ongezellig mochten voelen en mochten zijn. En dat kan dan zonder elkaar verbaal dan wel fysiek te lijf te gaan. Gewoon gezellig doen. Hoe moeilijk kan het zijn?
En dan nog even ter info; ik heet Saskia en ik woon sinds september 2023 bij mijn (inmiddels) verloofde Ben met veel plezier in het mooie, gezellige Winsum. Omdat ik, opgroeiende in het naburige Adorp, vaak in het dorp kwam (zwembad, winkels, markt, de sporthal, de Pub en de jongens) was ik hier al aardig wegwijs en voelde ik me er thuis. Een jaar of 6 geleden ontdekte ik zelfs de wens om hier te gaan wonen… en zo geschiedde!
Maar daarover vast en zeker later meer, want ik heb het plan gevat om jullie lezers met regelmaat te trakteren op verhalen, lollige anekdotes, sprookjes, misschien eens een fotootje, zielenroerselen en dingen die me opgevallen zijn in en om mijn woonomgeving of in en om mijn hoofd.
We gaan gewoon gezellig doen dit jaar! Wees jezelf, wees gegroet,
Saskia