Aldi, wodka, Russen
Heb ik nog leed?
Jazeker. Een boze droom, een hels visioen.
Ik was dus in Bad Nieuweschans, netjes gekleed, het burgerlijk hoedje van de ANWB, zo’n burgerlijke jas (ANWB), met die burgerlijke wandelschoenen van de ANWB (alles met ledenkorting, lees toch De Kampioen, mensen, voor superkortingen) want ons reisdoel was eigenlijk Bunde, even de grens op en neer om de grensbewaking te controleren (en naar de Aldi) aan de Nederlands-Duitse en omgekeerde kant en zonder probleem reden we Duitsland in.
Daar stond ik in de Neuschanzer Straße bij de Combi en de Aldi en verderop de Lidl en ik haalde een superieurgoedkope krat wodka en een krat whisky (merk maakt me niks uit) want elke dag drie slokken Johnny Walker doodt valse darmbacterën en elke dag drie slokken wodka is goed voor de bloeddruk, zeggen de kwakzalvende gezondheidspraatjesmakers en bij de kofferbak nam ik alvast – zo aan de fles – mijn dagelijkse medicijnen. En nam nog van alle twee een extra slok want één pilletje méér kan doorgaans toch geen kwaad.
En ineens zag ik de Vier Ruiters uit de Apokalyps, vanuit het oosten, omringd door vuurballen en stralen zwavel, de onweerzwangere lucht boven Bunde doorklieven. Vier Russische tanks, gevolgd door 4 keer nog eens 4 keer en weer 4 keer en nog meer tanks met het witte Z-teken donderend neerdalend op de parkeerplaatsen bij de Aldi, de Combi en de Lidl. Bewapend met winkelkarren baanden militairen zich een weg door de supermarkten, rechtstreeks op hun doel af: de schappen met wodka, personeel werd met een kalashnikov op de borst gedwongen de voorraad in het magazijn aan te wijzen en ineens liepen ze rustig, braaf met de winkelkarretjes naar de kassa, om af te rekenen. En ik stond natuurlijk weer achteraan in de rij en een Rus legde me in gebroken Engels uit dat een spion uit Nederland de commandant had verteld dat de wodka in Nederland niet te betalen is en dat ze daarom bij de Duitse grens even een goede voorraad hadden ingeslagen.
De tanks denderden verder en vlak bij de grens stond ineens de Engel der Wrake midden op de weg, hoedje, jas, wandelschoenen, armen gespreid als twee zwaarden, de woeste haardos gaf haar het aangezicht van een Wrakende Wreker.
-Halt, commandeerde zij. Papieren, nu!
Een militair, uitgedost in zo’n Wagnergroep uniform, kwam bedeesd naar voren en overhandigde zijn paspoort en het soldatenboekje.
-Ongeldige papieren, zei de wrekende wraakengel, je kunt dáár een toeristenvisum voor drie weken aanvragen en daarna ben je ongewenste vreemdeling, wijzend op het busje van de marechaussee. En als ik je dan snap, sluit ik je op in Ter Apel.
-Je voertuig heeft geen deugdelijke kentekenplaten, is zeker gestolen dus dat blijft hier staan, blafte ze de militair toe. Je hebt geen Nederlandse wapenvergunning dus je levert alles hier in, inclusief zakmes.
De militair liep naar de commandant en legde de situatie uit. De woeste commandant greep naar een fles wodka, zoop die in één keer half leeg en smeet de rest tegen een tank. Bats!
En toen schoot ik uit mijn visioen.
Of was het dat zoemen van het X-je van Geert Wilders, natuurlijk heb ik Wilders op X staan: “Onze Marjolein staat met stalen rug pal om aan onze grenzen de tsunami van dat gewapende dronken tuig in gestolen wagens met valse papieren tegen te houden. Ze komen er niet in, linkse vreemdelingenvriendjes.”
Kan een hels visioen samenvallen met een X-je? Of had ik gewoon te snel te veel gezopen bij de Aldi?
Tijl Uilenspieghel