“De bevrijding van de vrouw kan alleen de vrouw zelf”
Ik ben waarschijnlijk misschien de laatste authentieke feminist, hier ten Ommelande, zoiets als de laatste der Mohikaneressen en Mohikanen.
Als kenner van de problematiek van de onderdrukte vrouwen, zal ik op Jip en Janneke niveau de kwestie nog eens uitleggen. Voor hetzelfde werk krijgen vrouwen minder betaald dan mannen. Het is een ongelooflijk schandaal dat de vakbonden in stand laten. Seksuele intimidatie op de werkplek is nog steeds schering en inslag en de mannen staan erbij en kijken ernaar en nemen het niet op voor de slachtoffers. Ons-kent-ons in de sollicitatiecommissies en daarom worden de latten voor vrouwen hoger gelegd. De minachting voor deeltijdwerken van vrouwen is schunnig (ik had scrabeus willen schrijven maar ik moet Jip en Janneke blijven). Sinds wanneer is iemand verplicht zich over de kling te laten jagen en in een burn-out te belanden, te laten afbranden?
Ja, ik weet het, het is voor vrouwen uit de minderheden extra moeilijk. Ja, de beelden van vrouwen die de media ons voorschotelen verdoezelen de ware aard van het probleem (alweer zo’n interview met een stel dat heel gelukkig is met de pappadag en de vent nog te stom is of te beroerd om de wasmachine te laten draaien). Ja, onze jongens zetten schunnige foto’s van klasgenotes op het net. Ja, mannen doen alleen boodschappen als er kratten bier moeten komen. Ja, ik weet het, in de middenklassengezinnen moeten mannen en vrouwen voor 1,4 banen werken omdat ze hypotheekslaven zijn van de banken.
Ik brengt dit ter sprake omdat 8 maart nadert, de Internationale Vrouwendag. Lang geleden begonnen tegen de uitbuiting van vrouwen in de textielindustrie. Er zou tegenwoordig eigenlijk ook een dag moeten komen tegen uitbuiting van kinderen in de textielindustrie, maar dit terzijde. Die 8 maart is tegenwoordig bedoeld om aandacht te vragen voor thema’s zoals economische zelfstandigheid, empowerment, seksueel geweld, zorg, arbeid, discriminatie en racisme.
Heel veel vrouwen zijn het met me eens, dat weet ik, maar ze zijn te druk met andere dingen. Sta er even bij stil, vriendinnen, zusters, kammeraderessen, want het is zoals Simone de Beauvoir (een ouwe Franse feministe) het zei: De bevrijding van de vrouw kan alleen het werk van vrouwen zelf zijn, zoiets, uit m’n geheugen.
Waarop de kerels dachten: Oh, dan hoeven wij dus niks te doen want ze doen het zelf wel. Nou ja, als je op de kerels moet wachten gebeurt er nooit iets.
Tijl Uilenspieghel