Onderzoek: zeehond in Utrecht en Amsterdam is hetzelfde dier

LAUWERSOOG – Onderzoekers van Zeehondencentrum Pieterburen, tegenwoordig gevestigd in het WEC (Werelderfgoedcentrum Waddenzee) in Lauwersoog, hebben vastgesteld dat de zeehond die vorige week in Utrecht werd gezien en de zeehond die gisteren opdook in Amsterdam, één en hetzelfde dier is. Ze doen een dringende oproep tot rust voor het dier, vooral gezien het mooie weer.

De zeehond werd vorige week gezien in het Merwedekanaal in Utrecht en gisteren in de Amstel bij Amsterdam, waar het uitrustte op een steiger bij Park Somerlust. Na zorgvuldig onderzoek concludeert het centrum dat het om dezelfde zeehond gaat.

Herkenbaar aan vlekkenpatroon

“Het vlekkenpatroon van een zeehond is net zo uniek als een vingerafdruk bij mensen,” legt onderzoeker Beatriz Rapado-Tamarit van het WEC/Zeehondencentrum Pieterburen uit. De onderzoekers van het Zeehondencentrum hebben jarenlange ervaring met foto-identificatie van zeehonden, vooral in het kader van wetenschappelijk onderzoek naar moeder-pupgedrag in de Dollard.

Hierbij maken ze zowel gebruik van software als van eigen analyse. Deze methode is volledig niet-invasief en voorkomt dat dieren gevangen of gemarkeerd hoeven te worden, wat belangrijk is omdat vangen veel stress veroorzaakt en het gedrag van de zeehond kan veranderen.

Drie punten van identificatie nodig

In dit geval was het gebruik van software niet mogelijk, omdat de kwaliteit van de foto’s niet hoog genoeg was. Daarom baseerden de experts zich volledig op hun getrainde ogen.

“We hebben twee identificatiekaarten gemaakt en de foto’s zorgvuldig naast elkaar gelegd,” licht Beatriz verder toe. “Op de linkerflank zagen we witte vlekken die overeenkomen, op het voorhoofd dezelfde markeringen, en daarnaast twee opvallende donkere plekken aan de rechterkant van de nek. Volgens ons protocol hebben we minimaal drie duidelijke kenmerken op drie verschillende delen van het lichaam nodig om te bevestigen dat het om dezelfde zeehond gaat. In dit geval klopte alles.”

In de interactieve tentoonstelling van het WEC is een onderdeel gewijd aan foto-identificatie, waar bezoekers zelf kunnen proberen om vlekkenpatronen van zeehonden te identificeren matchen.

Dringende oproep aan het publiek

Zeehondencentrum Pieterburen vraagt het publiek dringend om de zeehond met respect te behandelen en voldoende afstand te houden (minimaal 30 meter). Vooralsnog is het dier in goede gezondheid en – zolang het niet wordt verstoord – is opvang niet nodig. “Laten we dit ook met z’n allen voorkomen,” benadrukt Emmy Venema, strandingscoördinator bij het WEC/Zeehondencentrum.

Het centrum maakt zich extra zorgen over de drukte nu het mooie weer veel bezoekers naar het park kan trekken. Daarom is het gebied rond de zeehond tijdelijk afgezet met een lint en staat het Zeehondencentrum in contact met de politie van Amsterdam. Vannacht was er al een melding van dronken bezoekers die het dier niet met rust lieten.

Zeehondencentrum mag als enige ingrijpen

Zeehondencentrum Pieterburen is de enige organisatie in Nederland met een vergunning om zeehonden uit de binnenlanden op te vangen. Bij twijfel over het welzijn van de zeehond of als er sprake lijkt van nood, roept het Zeehondencentrum op om direct contact met hen op te nemen via het telefoonnummer: 0595 526 526.

Bijzonder maar niet uniek

Dat een zeehond zo ver landinwaarts zwemt, is bijzonder maar niet uniek. Zeehonden zijn goed in staat zich aan te passen aan zoet water en voeden zich zonder moeite met zoetwatervissen. Vroeger kwamen ze vaker in de Nederlandse binnenwateren voor, maar tegenwoordig bemoeilijken waterwerken deze tochten. Daardoor blijft een ontmoeting zoals nu in de Amstel bijzonder. Toch krijgt Zeehondencentrum Pieterburen minstens eens per maand een melding van een zeehond in zoet water.

EINDE PERSBERICHT

 

Noot voor de redactie

Voor meer informatie over het dier kunt u contact opnemen met onze strandingscoördinator Emmy Venema, +31 6 82 26 67 02, of curator en marien bioloog Sander van Dijk, +31 6 22 95 02 59.

 

Q&A

Hoe komt een/deze zeehond terug bij zijn groep?

Zeehonden hebben geen eigen groep. Dit klinkt gek, omdat we ze wel vaak in grote groepen zien liggen. Zeehonden rusten graag, maar niet altijd, op land in groepen. Dit doen ze omdat ze zich dan veiliger voelen. Maar ze hebben geen groep nodig om te rusten.

Hoe komt een/deze zeehond terug bij zijn moeder?

Gewone zeehonden krijgen gemiddeld 24 dagen melk van hun moeder. Deze melk is zo vet dat ze enorm snel groeien en ze klaar zijn om te zwemmen in koud water. De moeder is daarna dan ook zo uitgeput dat ze de pup verlaat en niet meer terugkomt. Zeehonden zijn dus al volledig zelfstandig binnen een maand na geboorte en leren zichzelf jagen, waar te zwemmen en rusten. Vaak zien we dan ook dat jonge zeehonden in deze verkenning nog wel eens op gekke plekken komen, zoals in zoet water.

Heeft een zeehond geen zout water nodig?

In tegenstelling tot bijvoorbeeld vissen heeft de zeehond geen uitwisseling met het water. Zo moet een vis zuurstof uit het water halen om te ademen. Deze uitwisseling kan mede afhankelijk zijn van hoe zout het water is. Zeehonden hebben dit niet, zij ademen uit de lucht en halen hun vocht uit hun prooidieren. Zeehonden drinken geen zeewater. Dat maakt dat zij dus in zoet water ook goed kunnen overleven.

Waarom brengen jullie zeehonden in zoet water niet terug naar zee?

Zeehonden kunnen goed leven in zoet water. Wij mogen en willen alleen ingrijpen wanneer het welzijn van een zeehond in gevaar is, bijvoorbeeld wanneer deze duidelijk in slechte conditie is of in een benarde situatie terecht is gekomen. Tenslotte mogen overheden en terreinbeheerders altijd een beroep op ons doen voor overleg over ingrijpen.